شرکت مهندسی آریانام

یکی از آزمون های پرکاربرد جهت تعیین توزیع و پخش مناسب دوده در آمیزه های مورد استفاده در تولید لوله ها و اتصالات، آزمون تعیین چگونگی پخش و پراکنش دوده است.

همان طور که در مقاله قبلی اشاره گردید پلیمرها به ویژه پلی اولفین ها مانند پلی اتیلن در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید ودرحضوراکسیژن تخریب می شوند. در مناطقي که تجمع کربن بيش از درصد مجاز باشد، تمرکز تنش به وجود خواهد آمد و لوله آسيب پذير مي گردد و در صورتيکه ميزان کربن کمتر از حد مجاز باشد، استحکام لوله در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشيد کاهش خواهد يافت. مشاهده و بررسي چگونگي پراكنش دوده توسط ميكروسكوپ انجام میشود.

پخش نامناسب دوده در لوله و اتصالات پلی اتیلن به طور مثال در حین عملیات جوش لب به لب ، در فصل مشترک لوله ها منجر به کاهش بازده جوش خوردگی شده و در زمان انجام تست های غیر مخرب، اتصالات میان دو لوله از خود ضعف نشان می دهند.

خواص مکانیکی لوله و اتصالات از جمله ازدیاد طول در شکست، استحکام تسليم، مدول ، استحکام خمشی و فشار هیدرواستاتیکی لوله و اتصالات به شدت تحت تاتیر این موضوع قرار می گیرد.

بررسی توزیع و پخش مطلوب دوده در لوله و اتصالات پلیمری
برای دست یابی به خواص پخش و توزیع مطلوب مطابق استاندارد  (ISO 18553) پارامترهای نوع و اندازه دوده انتخابی، ماهیت شیمیایی سطح آن، مشخصات دستگاه اختلاط( اکسترودر) و شرایط فرایندی اختلاط ابزارهایی هستند که به کمک آن ها می توان در جهت یکنواخت شدن توزیع و پخش پرکننده گام برداشت . ذرات دوده به دلیل ساختارشیمیایی خاص خود، تمایل به خوشه ایی شدن و بهم چسبیدن دارند. لذا فرآیند اختلاط باید به گونه ایی صورت گیرد که ذرات علاوه بر ریز شدن وپخش شدن ، به نحوی مناسب در بستر پلیمر توزیع گردند تا بتواند اثربخشی مطلوبی داشته باشند.

روش تعیین چگونگی پخش دوده مطابق استاندارد 18553 ISOمی باشد.

به طور خلاصه در این آزمون با تهیه 6 آزمونه به صورت فیلم نازک از قسمت های مختلف نمونه به وزن حدود 6/0 میلی گرم بین دولام شیشه ای تحت فشار در دمای بین 150 تا 210 درجه سانتیگراد انجام می شود و سپس بررسی درجه پراکنش توسط میکروسکوپ نوری صورت می گیرد. سپس اندازه گیری های بدست آمده جهت تعیین درجه پراکنش دوده در جدول ذیل قرار داده می شود. لازم به ذکر است درجه پراکنش لوله و اتصالات باید کوچکتر و مساوی 3 باشد.