لوله ها و اتصالات پلی اتیلنی

لوله ها و اتصالات پلی اتیلنی

پلی اتیلن ها از خانواده ی پلیمر های گرمانرم (ترموپلاستیک ها) هستند که از طریق پلیمریزاسیون مونومر اتیلن به دست می آید، این پلیمریزاسیون تحت فشار و دمای بالا و در حضور کاتالیست های فلزی انجام می شود . پرکاربرد ترین کاتالیزور برای تولید پلی اتیلن زیگلر ناتا می باشد که ترکیبی از آلکیل های آلومینیوم و هالیدهای تیتان است.

پلی اتیلن ها امروزه بیشترین سهم را در مصرف پلاستیک ها در صنعت جهانی به خود اختصاص داده اند.

لوله های پلی اتیلن سنگین (چگالی بالا) در حوزه وسیعی از خطوط لوله شهری،صنعتی،دریایی،حفاری،دفن زباله و کشاورزی به کار می رود؛این لوله ها قابلیت انتقال آب آشامیدنی ،فاضلاب،مواد شیمیایی،دوغاب و پسماند های خطرناک و گاز های فشرده را دارد.                                                                                                                        

 

 

لوله پلی اتیلن دارای مزایایی همچون مقاومت در برابر ضربه، مقاومت در برابر سایش , مقاومت و واکنش عالی در برابر مواد شیمیایی , جریان پذیری عالی سیال در داخل لوله، اتصال پذیری راحت، انعطاف پذیری بسیار بالا و دارا بودن اتصالات متنوع می باشد . از دیگر مزایای این نوع لوله ها می توان به عدم لزوم ماشین آلات سنگین و حجیم جهت نصب و نیاز کم به وسایل اتصال جوشکاری اشاره کرد..

به همین دلیل استفاده از این لوله ها روز بروز در حال افزایش می باشد. یکی از مهمترین فاکتورها در جایگزینی لوله های فولادی با لوله های پلی اتیلنی، ویژگی نفوذ پذیری آنها در برابر مواد شیمیایی می باشد ، که بر اساس تحقیقات صورت گرفته لوله های پلی اتیلن داری 15 درصد مقاومت نفوذ پذیری بهتر در برابر مواد شیمیایی آلی و غیر آلی ، در مقایسه با فلزات دارند که عملکرد آنهارا تحت تاثیر قرار داده است .

در ابتدا به انواع لوله های پلی اتیلنی می پردازیم و سپس تست های مورد نیاز برای کنترل کیفیت این محصول را بررسی می کنیم.

لوله های پلی اتیلنی را می توان به چند دسته ی کلی تقسیم کرد :

لوله های آبیاری-

لوله پلی اتیلن دو جداره کاروگیت-

لوله های پلی اتیلن تک جداره -

PEX-

PERT-

لوله PEX :

این پلیمر از خانواده پلیمرهای پلی اتیلن سنگین که دارای ساختمان مشبک یا شبکه ای بوده و در دسته پلیمرهای گرما سخت یا ترموست قرار می گیرد

. همانطور که از نام آن مشخص است ، براثر حرارت نرم و حالت پذیر نبوده و به علت مقاومت بالا در برابر حرارت بازیافت نمی شود.

پلیمر PEX نسبت به PERTتحمل حرارتی به مراتب بالاتری دارد ،اما با توجه به شرایط سخت تولید آن اغلب گران تر و به صورت محصول وارداتی عرضه می شود.

 

پلیمر PERT : از خانواده پلی اتیلن های سنگین می باشد , با تغییری که در ساختار این پلیمر داده شده می تواند نسبت به سایر پلی اتیلن های سنگین دمای بیشتری را تحمل نماید , میزان حداکثری تحمل حرارتی این پلیمر در بلند مدت ۶۵ درجه سانتیگراد است .

این ماده جزو پلیمرهای ترموپلاست یا گرما نرم می باشد یعنی پلیمری که در اثر گرما ، نرم و حالت پذیر می باشد و پس از سرد شدن حالت جدید خود را حفظ می نماید .

مهم ترین تست هایی که روی لوله های پلی اتیلنی می توان انجام داد عبارتند از :

-میزان مقاومت در برابر اکسایش لوله ها ( OIT test )

-تست هیدرواستاتیک

-تست MFI  (شاخص جریان مذاب )

-تست تعیین درصد دوده

-تست پراکنش دوده

-تست خمش،فشار و ضریب الاستیسیته

-تست های آستانه تحمل لوله در برابر فشار داخلی

-تست کشش درز جوش

 

 

لوله های پلی اتیلن باید در تمامی این تست ها نتایج مطلوب را کسب کنند. کوچک ترین نقص در نتیجه نهایی آزمون کنترل کیفیت لوله پلی اتیلن نشان دهنده عدم مرغوبیت لوله و نقص در تولید آن می باشد.


تاریخ

پنجشنبه 16 آذر 1400